વાર્તા - સિદ્ધાર્થ જૈન
લાખ સમજાવ્યા છતાં રોહિતે કોલગર્લ સાથે સંબંધ ચાલુ રાખ્યા.
એક દિવસ જ્યારે તેની પત્નીની તબિયત લથડી અને ડોક્ટરે તેને એચઆઈવીની તપાસ કરાવવાનું કહ્યું ત્યારે તેં ચોંકી ગઈ...
રવિવારની સવારે ૬ વાગે એલાર્મના અવાજે મારી ઊંઘ ઉડાડી દીધી.
મારું પાર્કમાં ફરવા જવાનું મન તો નહોતું, પણ માનસી અને વંદનાના સ્વાસ્થ્યને સ્વસ્થ રાખવાના મજબૂત ઈરાદાએ મને પથારી છોડવાની પ્રેરણા આપી.
લગભગ ૬ મહિના પહેલાં વંદનાના પતિ રોહિત સાથે મારો પરિચય એક પાર્ટીમાં થયો હતો.
તે મહાશય એવો હસમુખ અને ખુશમિજાજ નીકળ્યો કે તે જ દિવસથી અમે સારા મિત્ર બની ગયા.
ટૂંક સમયમાં માનસી અને વંદના પણ સારી સાહેલી બની ગઈ.
પછી તો અમારું એકબીજાના ઘરે આવવુંજવું વધતું ગયું. લગભગ ૨ અઠવાડિયા પહેલાં રોહિતને પોતાના એક સહયોગી મિત્રની જાનમાં સામેલ થઈને દેહરાદૂન જવાનું થયું.
તબિયત સારી ન હોવાથી વંદના તેની સાથે નહોતી જવાની.
‘‘મોહિત, તું મારી સાથે ચાલ. આપણે ૧ દિવસ માટે મસૂરી ફરી લઈશું.’’ પૂરો ખર્ચ હું કરીશ.
લાલચ આપીને તેણે મને પણ પોતાની સાથે આવવા રાજી કરી લીધો હતો.
ફરવા માટે એકલા તેની સાથે ઘરથી બહાર નીકળીને મને જાણ થઈ કે તે તો એક ખાસ પ્રકારની મોજમસ્તીનો શોખીન પણ છે.
દિલ્લીથી જાનની બસ ઊપડવાના થોડા સમયમાં મેં નોટ કરી લીધું હતું કે નિશા નામની એક સુંદર અને સ્માર્ટ છોકરી સાથે તેની મિત્રતા થોડી જરૂર કરતા વધારે ગાઢ છે.
તે બંને એક જ ઓફિસમાં કામ કરતા હતા.
‘‘આ નિશા સાથે તારું શું ચક્કર ચાલી રહ્યું છે?’’ રસ્તામાં એક જગ્યાએ ચા પીતા મેં તેને બાજુમાં લઈ જઈને પૂછ્યું.
‘‘જેા તું જાણીજેાઈને વંદનાને મારી કોઈ જ ફરિયાદ નહીં કરે, તો હું તને સાચું જણાવીશ.’’ તેણે મારી પીઠ પર મિત્રતાના ભાવમાં ૧ ધબ્બો મારીને જવાબ આપ્યો.
‘‘તારું સીક્રેટ મારી પાસે હંમેશાં સેફ રહેશે.’’ હું પણ મજાકિયા અંદાજમાં હસી પડ્યો.
‘‘થેન્ક્યૂ. આજકાલ આ શહેનશાહની સરભરા આ નિશા નામની મિત્ર જ કરી રહી છે. તારું પણ તેની સાહેલી સાથે ચક્કર ચલાવું?’’
