પીરિયડ પ્રજનન ક્રિયાનો એક કુદરતી ભાગ છે, જેમાં ગર્ભાશયમાંથ રક્ત યોનિ માર્ગે બહાર નીકળે છે. આ પ્રક્રિયા યુવતીઓમાં લગભગ ૧૧ વર્ષથી ૧૪ વર્ષની ઉંમરમાં શરૂ થઈ જાય છે. આ કુદરતી પ્રક્રિયા જ તેમને સમાજમાં મહિલાનો દરજ્જેા અપાવે છે. પીરિયડ યુવતીઓ માટે અદ્વિતીય ઘટના છે, જે માન્યતાથી ઘેરાયેલ છે અને સમાજના ઠેકેદારો પીરિયડમાંથી પસાર થતી મહિલાઓ અને યુવતીઓને જીવનના સામાજિક અને સાંસ્કૃતિક પાસામાંથી બહાર કરે છે, જ્યારે આ સમયે જ તેમને દેખરેખની વધારે જરૂર હોય છે. મિશ્ર અને ગ્રીકના દર્શનશાસ્ત્રીઓનું માનવું છે કે દર મહિને મહિલામાં સેક્સ્યુઅલ ડિઝાયરનું તોફાન ઊઠે છે. જ્યારે આ ડિઝાયર પૂરી નથી થતી ત્યારે શરીરમાંથી રક્ત વહે છે તેને પીરિયડ કહેવાય છે. પીરિયડ પહેલાં મહિલાના મૂડમાં અનેક પરિવર્તન આવે છે, સ્વભાવમાં ચીડિયાપણું અને શરીરના કોઈ પણ ભાગમાં દુખાવો થાય છે. આ જરૂરી નથી કે બધી મહિલાઓ સાથે આવું જ થાય. કેટલીક મહિલાઓને સામાન્ય અને કેટલીક મહિલાઓને અસહ્ય પીડા થાય છે, કેટલીક મહિલાઓ કહે છે કે આ સ્થિતિ સેક્સથી વંચિત રહેવાથી થાય છે. તેથી આજે પણ કેટલાક લોકો યુવતીઓને કહે છે કે લગ્ન પછી આ દુખાવો ઠીક થઈ જશે.
અજીબોગરીબ તર્ક
ભારતમાં તેનો ઉલ્લેખ વર્જિત રહ્યો, કારણ કે હિંદુ સંસ્કૃતિ મુજબ તેની પાછળ એક કથા પ્રચલિત છે, જેમાં ઈન્દ્ર દેવતાથી એક બ્રાહ્મણની હત્યા થઈ ગઈ હતી, જેના પાપનો ચોથો ભાગ મહિલાઓને આપવામાં આવ્યો. તેથી મહિલાઓને પીરિયડ થાય છે અને તેમાં તેમને અપવિત્ર સમજવામાં આવે છે, તેથી તેમને કોઈ પણ ધાર્મિક કાર્યમાં ભાગ લેવાની ના હોય છે અને બીજું કારણ એ માનવામાં આવે છે કે હિંદુ દેવીદેવતાઓના મંત્રો સંસ્કૃતમાં છે, તેને વાંચવા માટે એકાગ્રતાની જરૂર હોય છે અને પીરિયડમાં અસહ્ય પીડા થવાથી એકાગ્રતા નથી રહેતી અને મંત્ર સારી રીતે ન વાંચવાથી પાપ લાગવાનો ડર રહે છે. હકીકતમાં આ પાખંડ દર સમયે મહિલાઓને અહેસાસ અપાવવા માટે કરવામાં આવે છે કે તે પાપી છે અને જ્યાં સુધી દાનપુણ્ય ધનથી જ નહીં તનથી પણ નહીં કરે ત્યાં સુધી તેમનો ઉદ્ધાર નહીં થાય. પાખંડીઓએ શારીરિક નેચરલ પ્રક્રિયાનો ઉપયોગ પોતાનો ફાયદો ઉઠાવવા માટે કર્યો છે.
